Szczęść Boże! Dla każdego chrześcijanina niedziela jest dniem świętym, ponieważ jest to dzień zmartwychwstania Pana Jezusa. Dlatego w niedzielę uczestniczymy we Mszy św. (W czasie pandemii oglądamy w telewizji). Na każdej Mszy św. spotykamy się z Jezusem. Jest ona pamiątką Ostatniej Wieczerzy. Obejrzyjcie film:
To wydarzenie powtarza się w czasie każdej Mszy św. Jezus wybrał Apostołów, którzy byli pierwszymi kapłanami. Na każdej Mszy św. wino staje się Krwią Chrystusa, a biały chleb staje się Jego Ciałem. W ten sposób Jezus jest obecny wśród nas, w Swoim Ciele i w Swojej Krwi. Możemy go zobaczyć i przyjąć do siebie w Komunii św. Obejrzyjcie, proszę, odcinek filmu animowanego dla dzieci o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Jezus zmartwychwstał i żyje!
1. Witajcie kochani. Zacznijmy dziś od wesołej, domowej zabawy z mamą
2. „Układamy gamy” – zabawa słuchowo-wzrokowa, rodzic przygotowuje paski papieru w kolorach i długościach płytek na cymbałkach (jeśli w domu są cymbałki proszę posłużyć się nimi, kilkakrotnie gramy gamę śpiewając dźwięki). Podpisujemy wspólnie z dziećmi kolejne płytki sylabami wymieniając kolejne nazwy dźwięków: do, re, mi, fa, sol, la, si, do. Następnie rozrzucamy paski i prosimy dziecko by kierując się długością paska i kolorem ułożyły ponownie gamę zaczynając od najdłuższego do najkrótszego paska. Odczytujemy sylaby na poszczególnych paskach utrwalając gamę. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.
Kochani, dla chętnych, zdolnych muzykantów proponuję zapoznanie się z cymbałkami na poważnie, powodzenia
3. „Wiosenny krajobraz z brzozami” – zabawa muzyczno-plastyczna. Przygotowujemy kartki i farby plakatowe, mocno rozwodnione, pędzle, do każdej farby inny pędzel. R. wyjaśnia: Za chwilę usłyszysz muzykę. Zamień pędzle w tancerzy, którzy przy tej muzyce będą tańczyć, a przy okazji malować linie, wzory i inne esy-floresy. Do każdego koloru jest jeden pędzel – wybierz dla siebie pierwszy kolor. Podczas trwania muzyki nie dobieramy farby – tancerz nie może przerywać tańca. R. puszcza utwór muzyki klasycznej ze swoich zbiorów, np. „Taniec Eleny” M. Lorenca lub „Wiosna” A. Vivaldiego, a dzieci malują. Gdy prace schną, wydzierają z białego papieru paski o szerokości 2–3 cm różnej długości i komponują z nich pień brzozy – czarną kredką rysują krótkie kreski. Kompozycję naklejają na kolorowy karton. Na koniec pęczkami patyczków do uszu maczanymi w jasnozielonej gęstej farbie plakatowej stemplują delikatnie liście.
4. DOŚWIADCZENIE „Artystyczna woda” – potrzebne będą: szklanki, papierowe ręczniki, woda w dzbanku, farby lub kolorowe tusze, kartki, kredki, marker; Dziecko ma parzystą liczbę szklanek, np. 6, papierowe ręczniki, wodę w dzbanku, farby lub kolorowe tusze, kredki. R. kieruje polecenia: Do 3 szklanki nalej wodę tak, by sięgała do połowy szklanki. Zaznacz na szklankach poziom wody czarnym markerem. Wodę w każdej szklance zabarw innym kolorem farby. Ustaw szklanki w szeregu tak, by co druga była pusta. Z ręczników zwiń sznurki i połącz nimi szklanki w szeregu. Narysuj, jak wygląda doświadczenie. Dziecko rysuje 6 prostokątów, co drugi kolorowy, na górze łączy je liniami. Obserwuj, co się dzieje, a gdy będzie widać zmiany, zaznaczaj je na swojej karcie obserwacji. Dziecko wykonuje kolejne polecenia pod nadzorem R. Aby uzyskać efekt szybko, szklanki należy zapełnić do 2/3 wysokości. Dziecko odstawia szklanki do kącika i co jakiś czas sprawdza, rysując efekty. Na koniec podsumowuje wspólnie z rodzicem swoje obserwacje.
5. Zabawa przy piosence „Kapela” – zabawa naśladowcza.
1. Zebrał cudną Jaś kapelę, Podczas zwrotek dzieci rytmicznie klaszczą w dłonie Jakich w świecie jest niewiele. raz w swoją lewą dłoń i raz w lewą dłoń rodzica Są tam skrzypce, są tam basy, (na każde słowo przypada jedno klaśnięcie). Cóż to będą za hałasy! Ref.: Dylu, dylu na badylu, Naśladują grę na skrzypcach. Firli, firli, Naśladują grę na flecie, przebierając palcami. plum, plum. Rozstawionymi palcami uderzają w podłogę. Fiku-miku na patyku, Robią młynki palcami wskazującymi. Tralalala, Stykają kolejne palce obu dłoni. bum, bum, bum! Klaszczą. 2. Na skrzypeczkach Jaś wygrywa, Nowych gości wciąż przybywa. Na skrzypeczkach i na basach Przygrywają jak na wczasach. Ref.: Dylu, dylu…
Kochani, pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz o higienie rąk. Zachęcam Was w weekend do długiego spaceru z rodziną. Mam nadzieję, że pogoda dopisze bo przecież: „Kwiecień-plecień bo przeplata…….” W dowolnym momencie dnia wybierzcie z rodzicami buźkę określającą Wasz nastrój. Życzymy udanego, słonecznego weekendu! Do zobaczenia.
Rodzic odtwarza fragmenty koncertów: muzyki poważnej i muzyki rockowej. Ukierunkowuje obserwacje dziecka pytaniami: W jakich miejscach mogą odbywać się koncerty? Jak zachowują się ludzie na każdym z koncertów? W jaki sposób okazujemy artystom, że szanujemy ich muzykę? W jaki sposób widzowie mogą pokazać, że koncert im się podoba?
3. Zabawa ruchowa "Na koncertach". Dzieci podczas utworów granych przez zespół rockowy dynamicznie ruszają się w dowolny sposób, gdy usłyszą orkiestrę symfoniczną siadają spokojnie i ruszają delikatnie głowami
4. Praca z KP4.7 - wskazywanie na rysunkach takich samych elementów, ćwiczenia w czytaniu, potrzebne będą ołówki.
5. Praca z CziP62 - odszukiwanie litery f F w tekście, łączenie takich samych sylab, czytanie tekstu - potrzebne będą kredki.
6. "Grzechotki" - zabawa konstrukcyjna. Dzieci do aluminiowych puszek po napojach wsypują ziarna grochu i zaklejają otwór taśmą samoprzylepną. Samą puszkę oklejają samoprzylepnym, kolorowym papierem według własnego pomysłu - potrzebne będą aluminiowe puszki po napojach , taśma klejąca , kolorowy papier samoprzylepny, nożyczki , groch.
7. "Gramy" - zabawa rytmiczna. Rodzic zrobioną grzechotką wygrywa rytm a dziecko musi go dokładnie powtórzyć. Następnie role zostają odwrócone
Kochani pamiętamy o myciu rąk po każdej zabawie i przed posiłkiem!
2. "Wielcy polscy malarze" - ważne informacje o przedstawicielach polskiego malarstwa
Jan Alojzy Matejko – polski malarz, twórca obrazów historycznych i
batalistycznych. Był autorem ponad trzystu obrazów
olejnych oraz kilkuset rysunków i szkiców.
Jan Matejko "Bitwa pod Grunwaldem"
Jacek Malczewski herbu Tarnawa – polski malarz, jeden z głównych przedstawicieli symbolizmu przełomu XIX i XX wieku.
Jacek Malczewski "Wigilia na Syberii"
3. Praca z KP4.6 - ćwiczenia percepcji wzrokowej, odbicie lustrzane, ćwiczenia grafomotoryczne - potrzebne będą ołówek i kredki
4. "Wiosenne kwiaty" - ćwiczenia w czytaniu. Dzieci układają nazwy kwiatów z rozsypanki sylabowej. Rodzice przygotowują sylaby\
NAR-CY-ZY
TU-LI-PA-NY
KRO-KU-SY
5. Praca z L61 - rysowanie po śladzie i samodzielnie symetrycznego rysunku , przeliczanie, ćwiczenia w dodawaniu, pisanie liczb w kratkę
6. "Wiosna w sztuce" - zabawa plastyczna - malowanie farbami plakatowymi. Dzieci malują farbami ulubione wiosenne kwiaty (żonkile, tulipany, krokusy)
7. "Wiosenny spacer" - szukanie oznak wiosny. Dzieci szukają w okolicznych parkach, ogrodach, skwerach oznak nadchodzącej wiosny (zielone pąki, kwiaty)
Szczęść Boże! Przesyłam treść katechezy. Temat: Spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym. W Wielki Piątek Pan Jezus umarł na krzyżu.
Został pochowany i spoczywał w grobie przez całą sobotę.
W niedzielę, trzy dni po swojej śmierci na krzyżu, Jezus przyszedł do uczniów. Stanął przed nimi, pokazał przebite ręce i bok i rzekł: “Pokój Wam!”
Uczniowie bardzo się uradowali, kiedy ujrzeli zmartwychwstałego Jezusa.
Dwaj uczniowie Jezusa byli z Nim w Jerozolimie. Kiedy jednak Jezus umarł na krzyżu, wracali zawiedzeni i rozczarowani do swojego miasteczka Emaus. W drodze powrotnej przyłączył się do nich wędrowiec
Dopiero wieczorem, przy wspólnym stole, rozpoznali Jezusa
Obejrzyjcie, proszę, film o tych wydarzeniach:
Od tamtej pory, niedziela stała się dniem spotkania z Jezusem zmartwychwstałym. Dlatego jest to dzień świąteczny, zaznaczony kolorem czerwonym w kalendarzu. Jezus pragnie, aby niedziela była dla nas dniem odpoczynku i czasem spotykania się z Nim w czasie Mszy św. W czasie pandemii nie mamy obowiązku uczestniczenia we Mszy św. w kościele, ale powinniśmy w niedzielę obejrzeć transmisję w telewizji lub w Internecie.
2.„Artysta” – zabawa słownikowa. Obejrzyj filmik i odpowiedz na pytania.
R. zadaje pytania: Kto to jest artysta? Czym zajmuje się artysta? R. podkreśla, że nie każdy, kto coś zrobi, jest artystą – jego dzieło musi być wyjątkowe, budzić emocje, chęć dyskusji; artysta musi mieć talent, bardzo dobrze wykonywać to, czym się zajmuje, być wytrwały i ciągle ćwiczyć, by być jak najlepszy. Dziecko podaje przykłady dziedzin, w których mogą tworzyć artyści: malarstwo – malarz, rzeźbiarstwo – rzeźbiarz, literatura – pisarz, poeta; muzyka – kompozytor, śpiewak, piosenkarz, gitarzysta; teatr – aktor, reżyser itp.
3„Malarstwo” – rozmowa z dziećmi na podstawie prezentacji multimedialnej.
4. .„Fiołki” – zabawa plastyczna. R. ustawia kompozycję z wazonika z fiołkami (lub innymi wiosennymi kwiatami: tulipanami, żonkilami, narcyzami). Dziecko ma za zadanie namalować tę kompozycję lub inną wybraną przez R. farbami plakatowymi. Proszę koniecznie zorganizować wystawę pracy.
5. „Zestaw ćwiczeń gimnastycznych” Potrzebne: tamburyn, plastikowe butelki (1,5 l), lina gimnastyczna, 6pachołków, 2 dmuchane piłki – „Butelkowy slalom” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko porusza się swobodnym biegiem w rytm tamburyna, omija ustawione na podłodze butelki. Gdy rytm zmieni się na marsz, biorze po 1 butelce do ręki i maszerując, wystukuje nią rytm o dłonie. Podczas kolejnej zmiany odstawia butelki na podłogę, porusza się biegiem, ostrożnie omijając przeszkody. Zabawę powtarzamy kilka razy. – „Góra – dół” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśni. Dziecko stoi w niewielkim rozkroku, chwyta butelkę w dłonie i wykonuje ćwiczenia zgodnie z poleceniem R.: góra – dół (wyprost z uniesieniem butelki w górę i skłon do przodu z dotknięciem do podłogi ), w prawo – w lewo(skręt tułowia w prawo i w lewo bez odrywania stóp od podłogi), ósemki(w skłonie rysowanie butelką ósemki, okrążanie na przemian prawej i lewej stopy). Zadania wykonuje naprzemiennie. – „Podrzuć – złap” – zabawa zręcznościowa. Dziecko spacerują po sali, podrzuca i łapie butelkę. –„Przestaw butelkę”– ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia (brzucha). Uczestnik zabawy jest w siadzie skulnym, przed nim stoi butelka. Dziecko unosi nogi nad podłogę, chwyta butelki stopami i przenosi je z prawej strony na lewą i z powrotem. Moze też wykonać obrót dookoła własnej osi, trzymając butelkę, a następnie odstawić ją na miejsce. – „Przekładanka” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia (grzbietu). Dziecko w leżeniu przodem, przed nim stoi butelka. Na hasło unosi ramiona nad podłogę, chwyta butelkę i prze- kłada z ręki do ręki przed sobą nad podłogą. – „Rzuć jak najdalej” – rzuty na odległość. R. rozciąga linkę lub szalik w poprzek pokoju. Zaprasza dziecko na linię rzutów oddaloną od liny ok. 5 m. Dziecko wykonuje rzuty na odległość, próbuje przerzucić butelkę przez linę. – „Wałek” – ćwiczenie wyprostne. Dziecko w siadzie płaskim z butelką nad głową. Wykonuje ślizg butelką po nogach od ud aż do palców, robi głęboki skłon do przodu. Po chwili powoli podnosi się i wraca do pozycji wyjściowej. – „Unieś butelkę” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Ćwiczący w siadzie płaskim chwyta butelkę stopami, przetacza się na plecy, podnosi butelkę prostymi nogami, a następnie prze- kazuje do rąk. Ręce razem z przyborem przenoszą do tyłu nad głowę i układają na podłodze. Siada z butelką i przekazuje do stóp. – Marsz. Dziecko maszeruje dookoła sali. Rytmicznie wystukuje rytm wymyślanych przez siebie haseł związanych z ochroną środowiska, np.
O przyrodę bardzo dbamy, bo planetę swą kochamy . Śmieci sprawnie segreguję, wszystkich w koło przypilnuję . Metal, szkło, plastik, ubranie – nowe życie dziś dostanie. Uderzenie butelką w dłonie następuje na każdą sylabę wypowiadanych słów.
6.„Kuchenni malarze” – zabawa grafomotoryczna. Dziecko na tacce z kaszką lub piaskiem rysuje palcem dowolny obrazek. Następnie R. demonstruje sposób pisania wybranych liter i cyfr, a dziecko powtarza kilka razy na tacce. Spróbujcie też pisać tak, jak na filmiku.
7. „Nauka czytania” - zachęcamy Was do utrwalania liter i samodzielnego czytania.
12.04.2021 Temat: Szanujemy ludzi, rzeczy i przyrodę
1. „Zapraszamy na rozgrzewkę przy muzyce”- poćwicz z prowadzącymi.
2.„Kultura” – działanie dziecka. Dziecko ogląda zdjęcia, np. teatr, kino, muzyka, muzeum. Pod kierunkiem R. układa z liter wyciętych z gazety lub pisze na komputerze bądź odręcznie napisy: kino, teatr, muzyka, muzeum. R. mówi nazwy także w języku angielskim (cinema, theater, music, museum); zwraca uwagę dziecka na podobne brzmienie większości z tych słów w obu językach.
3. „Kornelia i Stefan” – rozmowa o szacunku na podstawie opowiadania.
Kornelia i Stefan Joanna M. Chmielewska
Kornelia z rodzicami przyjechała na weekend do Karpacza. Wczoraj chodzili po górach, a dziś... – Mamo, gdzie dzisiaj pójdziemy? – spytała Kornelka, wyskakując z łóżka. – Do muzeum, a potem nad wodospad – odpowiedziała mama. – Ubieraj się szybko, jedz śniadanie i wychodzimy. Dziewczynka bardzo chciała zobaczyć wodospad, lecz do muzeum wcale jej nie ciągnęło. Była już kiedyś w muzeum z wujkiem. Widziała tam zbroje rycerskie, miecze, armaty, mundury chyba sprzed stu lat, mapy i tablice z jakimiś napisami. Wujek wszystko czytał i strasznie długo oglądał każdy eksponat, a Kornelka nie mogła doczekać się, kiedy wreszcie stamtąd wyjdą. – Musimy iść do tego muzeum? – spytała, sięgając po kanapkę. – Nie musimy, ale chcemy. – Mama wrzuciła butelkę wody do plecaka. – Kto chce, ten chce – mruknęła Kornelia. – Ty też wolałbyś od razu iść nad wodospad, prawda? – zwróciła się do ulubionego misia. Ale Stefan jak zwykle nic nie odpowiedział. Grzecznie siedział w kieszeni sukienki, skąd wy- stawał mu tylko brązowy łepek. – Jak w muzeum będzie nudno, to zaczniemy marudzić – szepnęła do niego dziewczynka, kiedy wychodzili z pensjonatu. Rodzice Kornelii zatrzymali się przed niewysokim długim budynkiem. – Jesteśmy na miejscu. Córeczko, chcesz przeczytać, jakie to muzeum? – Tata wskazał napis nad wejściem. Kornelka niechętnie pokręciła głową. Napis był długi, a ona dopiero uczyła się czytać. Nie obchodziło jej, co to za muzeum, więc po co miała się męczyć? – Jestem pewien, że ci się tutaj spodoba. – Tata otworzył oszklone drzwi. Kornelia odmruknęła coś niewyraźnie i nie rozglądając się, weszła do środka. Wyjęła Stefana z kieszeni, poprawiła mu kubraczek i kokardkę na szyi. Tata kupił bilety, pani otworzyła im drzwi do sali i podała mamie informator. – Mamo, tu są lalki w strojach ludowych! – zdziwiła się Kornelia, podchodząc do pierwszej gabloty. – Pani w przedszkolu pokazywała nam takie na obrazkach. Ojej, zobacz, jaki malutki dzbanek i filiżanki! A jaką kolorową malowaną szafę mają te lalki! I tu też są lalki! – Dziewczynka biegała od jednej witryny do drugiej. – I tutaj! A tam figurki górali i owieczek – mówiła podekscytowana. – O, ile samochodzików! Ja chciałabym ten niebieski z odkrytym dachem. Jakby się go dało powiększyć, to dopiero by było! – Kornelia zatrzymała się przed gablotą pełną zabytkowych modeli aut. Wszystkie były takie śliczne, błyszczące i zupełnie inne od samochodów, które widywała na ulicach. – Gdy babcia Ania była mała, to jeździły takie auta? – zapytała. – Nie. One są jeszcze starsze. Z czasów twojej praprababci – odpowiedział tata. – To strasznie dawno. – Kornelia nie umiała sobie nawet wyobrazić, kiedy to mogło być. – Mamo, patrz, lalki babcie. – Dziewczynka wskazała figurki w długich sukniach siedzące przy stole. – A jakie mają miny. Jakby im się nic nie podobało. – To posępne kobiety z Holandii. – Mama zajrzała do informatora. – Hmm... a gdzie ja widziałem przed chwilą podobną minę? Zdaje się, że u jakiejś dziewczynki, która nie chciała iść do muzeum – zaśmiał się tata. – Nie wiedziałam, że to będzie takie muzeum. – Kornelia rozejrzała się wokoło. – Tu chyba są same zabawki – dodała ze zdziwieniem. – Bo to jest muzeum zabawek – wyjaśnił tata. – Takie specjalne muzeum dla dzieci? – Nie tylko dla dzieci. – Mama spojrzała na starszą panią i pana, którzy właśnie weszli do sali. – Dorośli mogą tu powspominać dzieciństwo, ale także dowiedzieć się wielu rzeczy. – Na przykład czego? – Jakimi zabawkami bawiły się i bawią dzieci w różnych stronach świata, z jakich materiałów robiono kiedyś zabawki. A jak się ogląda domki dla lalek, widać, jak ludzie mieszkali, jakie mieli meble i przedmioty w domach... – Mamo, patrz, jaka malutka łazienka – przerwała Kornelia. – I wanna na złotych nóżkach! I taki stary piec do podgrzewania wody i złoty prysznic! Babcia Ania mówiła, że jak była mała, też miała taki piec w łazience. – O właśnie, teraz już wiesz, jak wyglądały dawniej łazienki – powiedziała mama. – I pokoje, i kuchnie. – Kornelka nie mogła się napatrzeć na domki dla lalek. Rodzice obej- rzeli już wszystko, a ona ciągle odkrywała coś nowego; a to miniaturową maszynkę do mielenia w kuchni, a to fortepian w saloniku, a to wyjątkowo śliczną lalkę. W witrynach przy wyjściu mieszkały misie. Małe, duże, białe, brązowe, beżowe, szare, żółte, misie chłopcy i misie dziewczynki, misie z bajek i z filmów, na ławeczce siedziała misia panna młoda z welonem na głowie i pan młody w ciemnej kamizelce, a za nimi w wiklinowym fotelu pani misiowa. A co robił Stefan? Przykleił nos do szyby i wcale nie chciał się ruszyć. Może rozmawiał z misiami w jakimś niesłyszalnym języku? – Stefanie, musimy już iść. Ale jeszcze kiedyś tu wrócimy. To muzeum jest całkiem fajne, nie? – Kornelia poprawiła misiowi grzywkę, która przykleiła mu się do czoła. – Ciekawe, co w muzeum zabawek zostanie z naszych czasów? Jak myślisz? Ale Stefan, jak to Stefan, nie odpowiedział.
Po wysłuchaniu tekstu dziecko odpowiada na pytania R., np.
Dokąd rodzice zabrali Kornelkę? Dlaczego na początku dziewczynka była niezadowolona? Jak zachowywała się Kornelka w muzeum? Czego dowiedziała się podczas zwiedzania? Co musimy robić, by za wiele lat jakieś inne dzieci mogły zobaczyć, jak wyglądały dzisiejsze zabawki? Co lub kogo jeszcze trzeba szanować? Co to jest szacunek? Jak można okazywać, że się kogoś lub coś szanuje?
4.„Szanujemy, gdy...” – mapa myśli. Dziecko na małych kartkach robi szybkie rysunki, będące odpowiedzią na pytanie: Co to jest szacunek? R. określa czas na tę pracę. Po jego upływie dziecko opowiada o swoich pracach i o tym, jak rozumie pojęcie „szacunek”. Na koniec stara się ustalić, który rodzaj szacunku jest najważniejszy – R. tak kieruje rozmową, żeby doszło do wniosku, że nie ma najważniejszego rodzaju szacunku, wszystko i wszystkich trzeba szanować tak samo. Dziecko kończy zaczęte przez R. zdanie: Szanujemy, gdy…
5.„Granie w szanowanie” – działanie dziecka. Dziecko konstruuje grę planszową. Rysuje dwie, równoległe linie. Dzieli trasy na pola. R. pomaga ustalić, jakie pułapki i premie można zastosować w każdym przypadku, a dziecko oddaje je za pomocą symboli. Wyznacza linię startu i mety, ustala zasady – kto zaczyna, ile osób może uczestniczyć w grze itp. Potrzebne: karton, ołówek, mazaki lub kredki, pionki, kostka do gry
6. „Zabawy matematyczne dla całej rodziny” ⦁ Mierzenie długości. Zdaniem dziecka jest zmierzyć długość swojego pokoju za pomocą stóp, kroków. Można mierzyć, która ściana się dłuższa, a która krótsza (pamiętajmy żeby zapytać o obie możliwości). Albo który pokój jest dłuższy. To będzie świetne wyzwanie! Można również mierzyć dłonią- stolik, biurko, szafę... co tylko przyjdzie nam do głowy:) ⦁ Zapisujemy na kartce liczbę, zadaniem dziecka jak przypiąć tyle spinaczy ile ona wskazuje. (Można robić to na czas, dzieci bardzo lubią się ścigać :)) ⦁ Na kartce zapisujemy działanie, zadaniem dziecka jest przypiąć tyle spinaczy ile wynosi jego wynik. ⦁ Wyszukiwanie w otoczeniu przedmiotów, które są: okrągłe, kwadratowe, prostokątne, owalne, trójkątne... i jakie jeszcze przyjdą nam do głowy. Dzięki temu będziemy ćwiczyć spostrzegawczość dziecka i utrwalimy nazwy figur geometrycznych. ⦁ Liczenie naprzemienne. Utrwalając kolejność liczb możemy liczyć na zmianę z dzieckiem. Rodzic zaczyna jeden, dziecko-dwa itd. Jeśli to zbyt proste możemy liczyć po 2 lub po 5 :).
Zachęcamy do spędzenia czasu na powietrzu: zabaw, spacerów, jazdy na rowerze, itp. Pamiętajcie proszę, o codziennych nawykach higienicznych po zabawie, przed posiłkiem i po powrocie ze świeżego powietrza. Pozdrawiamy:)
Szczęść Boże! W najbliższą niedzielę obchodzimy święto Miłosierdzia Bożego. Święto to ustanowił Jan Paweł II na życzenie samego Pana Jezusa, objawione św. Faustynie Kowalskiej.
Jezus objawiał się wielokrotnie św. Faustynie Kowalskiej, prosząc, aby namalowała obraz przedstawiający Jego wizerunek. Wszystkie spotkania z Jezusem, Jego słowa, wygląd, opisała św. Faustyna w swoim Dzienniczku.
Obraz, który powstał pod okiem świętej, zgodny z tym, co widziała, jest dziś czczony na całym świecie. Jezus zmartwychwstały, mający ślady po ukrzyżowaniu na rękach i nogach, unosi prawą rękę do błogosławieństwa. Drugą ręką odsłania przebite na krzyżu serce, z którego wychodzą dwa promienie – bladoniebieski i czerwony. Podpis na obrazie zawiera słowa: “Jezu, ufam Tobie”
„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie”. (Dz. 327)
1. „Wyścig żółwi” Zabawa, do której zapraszamy całą rodzinę, jest przy niej sporo śmiechu, a dzieciaki lubią ją powtarzać i bić swoje rekordy. Będziecie potrzebowali tylko woreczka z grochem. A teraz reguły gry! Na mecie ustawiają się gracze. Każdy zawodnik na plecach ma balast w postaci woreczka. Każdy porusza się na czworaka najszybciej jak potrafi. Gdy woreczek spadnie zaczynamy od miejsca, dokąd żółw dotarł. Dzieciaki lubią poprawiać swój rekord i próbować dojść za każdym razem dalej. I tak zabawa może trwać naprawdę długo.
2. „Przeprawa przez rzekę” Wyobraźcie sobie, że przez Wasz pokój przepływa rzeka. Musicie przejść na drugą stronę skacząc po kamieniach, ale tak, aby nie wpaść do wody. Czym są kamienie? Poduszkami lub innymi kawałkami materiału. Rozłóżcie je na podłodze tak, aby przejście po nich nie było zbyt łatwe. I po każdym prawidłowym przedostaniu się na drugi brzeg zmieniajcie ustawienie. Oczywiście na trudniejsze, tak jakby to był kolejny poziom do przejścia w grze.
3. A teraz posłuchajcie zagadek:
W jednym pudełku mieszka ich wiele A do tych krążków śpieszy pędzelek (farby)
Jak się nazywa cienka i zwiewna Sukienka dla każdego okienka? (firanka)
Zrobi fryzurę, ładnie ostrzyże Czy już wiesz kto? (fryzjer)
Tuż przy ziemi niziutko, płatki z łodyżką krótką. Fioletowe, wesołe, bo to przecież… (fiołek) To dobrze znana roślina strączkowa, może być „Jaśkiem” albo szparagowa. (fasola)
Łatwa zagadka – krzesło dla dziadka. (fotel)
Czy domyślacie się co może łączyć te odpowiedzi? Brawo! Wszystkie zaczynają się na literę F, dzisiaj właśnie zapoznamy się z nią bliżej. Przyjrzyjcie się jak wygląda litera F, f i napiszcie ją palcem na podłodze, na ścianie, w powietrzu. Oto ona drukowana i pisana:
A teraz podzielcie słowa: farba, fasola, foka – na sylaby, a jeżeli potraficie to także na głoski; – policzcie, ile sylab i głosek jest w każdym wyrazie; – wymyślcie inne wyrazy rozpoczynające się głoską f;
4. Posłuchajcie krótkich zdań i policzcie, ile jest wyrazów zaczynających się na literę F w każdym z nich.
Siedzi foka na fotelu, trzyma płetwę w swym portfelu. Ma tam fotki, autografy no i farby dla żyrafy. (4)
Fafik dostał dziś od Felka trzy i pół wafelka. Teraz piesek wcina wafle, aż furkoczą fafle (fafle -określenie górnych warg psa). (4)
Podskakuje wrak na fali, fala w burtę wraku wali… Czy ten wrak się nie rozwali? Nie! Bo choć wrak jest guzik wart, to od lat mu sprzyja fart. (3)
Siostra Wici, panna Wika, z wielką frajdą kozły fika, goniąc zwinnie ową Wicię, która zwiewa po suficie. (2)
⦁ Praca z KP4.4–5 – ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej, określanie miejsca głoski i litery w wyrazach, ćwiczenia w czytaniu. ⦁ Praca z CziP61 – wodzenie palcem po śladzie liter f, F, pisanie w tunelu, pisanie liter po śladzie, po kropkach i samodzielnie, pisanie krótkich zdań. ⦁ Praca z CziP62– odszukiwanie liter f, F w tekście, łączenie takich samych sylab, czytanie tekstu.
Na koniec proponuję zabawę „Bim bam”
Dla chętnych Zabawa badawcza “F jak fasola” Zachęcamy Was do założenia własnej hodowli fasoli.
Potrzebne Wam będzie: – 3 nasiona fasoli (proponuję fasolę “Jaś”, bo nasiona są duże i dobrze widoczne są ich wszystkie części oraz zmiany w nich zachodzące, ale inne odmiany są również dobre) – słoik – podstawka/miseczka pod słoik – gaza – gumka recepturka
Wykonanie: Gazę złożoną 2 razy naciągnijcie na słoik i przymocujcie gumką. Palcem delikatnie wciśnijcie gazę do środka słoika, by powstał dołek, w którym należy umieścić nasiona. Do słoika wlejcie wodę tak, aby nasiona były cały czas wilgotne. Tak przygotowany słoik postawcie na jakimś podstawku, ponieważ gaza nasiąka wodą i za jej pośrednictwem woda spływa do spodeczka.
Obserwujcie kolejne etapy wzrostu waszej roślinki – to naprawdę bardzo ekscytujące doświadczenie.
Każdego dnia oglądajcie ją dokładnie i opisujcie jakie zmiany zauważyliście. Kiedy się spotkamy w określony dzień poproszę byście przynieśli swoją hodowlę fasoli do przedszkola.
Życzymy powodzenia i z niecierpliwością czekamy na efekty Waszego doświadczenia.
Zabawa usprawniająca motorykę narządów mowy – puszczanie baniek mydlanych: rodzic nalewa do miseczki wody i odrobinę płynu do naczyń, dziecko za pomocą rurki puszcza bańki wydmuchując powietrze raz szybko i krótko, a raz długo i wolno; – nalewanie wody do pralki: naśladowanie odgłosu bulgotania, wypowiadajcie długo głoskę szszszsz; – pranie: wypowiadajcie długo głoskę mmmm, a następnie krótko m, m, m; – wirowanie: wibrowanie wargami brr, przedłużanie fazy wydechowej;
Popatrzcie za okno …… i co widzicie? Właśnie taki jest obecny miesiąc KWIECIEŃ. Przypomnijcie sobie jaka w niedzielę była słoneczna pogoda, a jaka jest teraz.
Zadanie 1 Opowiedzcie w kilku zdaniach swoim rodzicom na temat obecnej pogody i tej, która była w zeszłym tygodniu (czym się różniły?) Dzieci zauważają, że KWIECIEŃ jest miesiącem, w którym pogoda jest bardzo zmienna. Rodzic czyta dziecku polskie przysłowia ludowe:
Kwiecień, plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę lata. Kiedy w kwietniu słonko grzeje, wtedy rolnik nie zbiednieje. Ciepły kwiecień, mokry maj, będzie żytko jako gaj. Pogody kwietniowe – słoty majowe. Deszcze częste w kwietniu wróżą, że owoców będzie dużo. Gdyby w kwietniu nie padało, to owoców będzie mało. Kwiecień co deszczem rosi, wiele owoców przynosi. Jak przygrzeje słonko, przejdzie kwiecień łąką. Choć i w kwietniu słonko grzeje, nieraz pole śnieg zawieje. Jeśli w kwietniu pszczoły latają, to długie chłody się zapowiadają. Jeśli w kwietniu posuszy, nic się w polu nie ruszy. Gdy kwiecień wilgotny, obiecuje rok stokrotny.
Dziecko wybiera sobie jedno przysłowie i zapamiętuje je powtarzając kilka razy.
Zadanie 2 Teraz trochę ruchu Szuwarki - przygotujcie się do zabawy wraz z bohaterami teledysku:
Zadanie 3 Dobrze kochani troszkę się rozluźniliście, zapraszam do wysłuchania opowiadania:
,,Niespodzianka biedronki” A.Sójka
Na jednym skraju łąki stał ul. Mieszkały w nim pszczoły. Na drugim skraju łąki było mrowisko. Mieszkały w nim mrówki. A na łące pod kwiatkiem żyła biedronka. Pszczoły przez cały dzień zbierały nektar z kwiatów, mrówki pracowicie budowały swoje mrowisko, a biedronka wygrzewała się w promieniach słonka. – Dlaczego nic nie robisz, biedronko? Powinnaś zbierać nektar – powiedziała jedna pszczoła. - Przestań leniuchować. Buduj z nami mrowisko. Nie można cały dzień drzemać pod kwiatkiem – pouczała ją mrówka. Biedronka zaś siedziała pod listkiem i myślała…. Myślała tak długo, aż wymyśliła niespodziankę dla pszczół i mrówek. Poleciała najpierw do motyla. – Motylu, motylu, pomożesz mi? – zapytała. Motyl obiecał pomóc. Następnie udała się do pasikonika. – Pasikoniku, pasikoniku, pomożesz mi? – zapytała. Pasikonik obiecał pomóc. Biedronka poprosiła też o pomoc świetlika i ślimaka, a potem wszyscy zabrali się do pracy. W czasie, gdy pszczoły zbierały nektar a mrówki budowały mrowisko oni rozwieszali girlandy pod listkami i dekorowali polankę kwiatami. Kiedy już wszystko było gotowe, biedronka poleciała zaprosić pszczoły i mrówki na ………… wielki bal! Wieczorem mieszkańcy łąki wesoło się bawili. Pasikonik przygrywał im do tańca, świetlik rozświetlał mrok, a ślimak powoli, jak to ślimak przygotowywał napoje. Niech żyje biedronka! – zawołały na koniec pszczoły i mrówki, i odtąd nie namawiały jej do zbierania nektaru albo budowania mrowiska.
Rozmowa na temat opowiadania. – Jakie zwierzęta mieszkały na łące? Jak nazywały się ich domy? – Co robiły pszczoły? Co robiły mrówki? Co robiła biedronka? – O co prosiły biedronkę pszczoły i mrówki? – Na jaki pomysł wpadła biedronka? Kogo poprosiła o pomoc? – Co odbyło się na łące? Kto był na balu?
Zadanie 4 Zapraszam do zabawy matematycznej:) Rodzice chowają, dzieci szukają! Pozwólcie najmłodszym zamienić się w detektywów, poszukujących dobrze schowanych jajek. Przygotujcie plastikowe lub wycięte z papieru jajka. Następnie wybierzcie miejsce ,,startu” poszukiwań i dajcie dziecku instrukcje np.: dwa kroki w prawo, trzy kroki do przodu, dwa do tyłu, jeden krok w lewo itp. Taka zabawa dostarcza dużo radości, ale też rozwija orientację w przestrzeni i utrwala stronę prawą oraz lewą. Można dzieciom pomóc, zakładając na prawą rękę gumkę, aby wiedziało w którą stronę się poruszać.
Praca z L62 – ćwiczenia w porównywaniu długości, wskazywanie prostokątów o tej samej długości, kolorowanie.
Kochani! Pewnie wystarczy tej edukacji… na dzisiaj… PRAWDA? A więc na poobiednią relaksację, wsłuchajcie się w wiosenne odgłosy przyrody.
W trakcie proponuję masażyk relaksacyjny Rybki (rodzic masuje dziecko i odwrotnie) Raz rybki w morzu brały ślub (rysujemy na plecach dziecka faliste linie) i tak chlupały: chlup, chlup, chlup. (lekko stukamy w nie rozluźnionymi dłońmi) A wtem wieloryb wielki wpadł (masujemy całe plecy) i całe towarzystwo zjadł. (mając rozpostarte dłonie ściągamy palce do środka) Pozdrawiamy Was serdecznie drogie dzieci, a rodzicom dziękujemy za pomoc w edukacji.
Na początek odpowiedzcie na pytanie: Jaki mamy miesiąc? ……. Tak, to prawda mamy kwiecień, a czy znacie takie przysłowie?
KWIECIEŃ- PLECIEŃ BO PRZEPLATA TROCHĘ ZIMY TROCHĘ LATA
Zadanie 1 Czy wiecie, dlaczego tak mówimy? A dlatego, że w kwietniu dzieją się magiczne zjawiska, wiosna tańczy z zimą. Raz jest zimno a raz ciepło, następuje szybka zmiana pogody jednego dnia jest ciepło i słonecznie, a drugiego dnia pochmurno i zimno. Spróbujcie w tym tygodniu obserwować pogodę to sami zobaczycie jaki ten nasz kwiecień jest kapryśny!
Zadanie 2 Rodzic czyta dziecku tekst wiersza
Proszę pana niech pan powie, czy ten kwiecień ma źle w głowie? Raz jest zdrowy, raz z katarem i tak chodzi lat już porę. Kwiecień ciepły, kwiecień zimny czy wy o tym dzieciaki wiecie, raz w kożuchu raz w sandałach jest taki kwiecień plecień. Proszę pani od pogody, czy ten kwiecień nie chce zgody? Sypie śniegiem, słońcem praży, deszcz i burza też się zdarzy.
Czy już wiecie, dlaczego na kwiecień mówimy plecień??
Zadanie 3 Rodzic pisze na kartce słowo KWIECIEŃ i przecina literki tak, aby powstała rozsypanka literowa, zadaniem „pracowitej mrówki” jest próba ułożenia nazwy miesiąca.
Zadanie 4 Pamiętacie jaką literę ostatnio poznaliście? Tak, to literka J,j. Rozejrzyjcie się po domu i poszukajcie przedmiotów na tą literę, narysujcie te przedmioty na kartce. A następnie poproście mamę o trochę mąki, kwadratową blaszkę do pieczenia i wsypcie tam mąkę rysujcie literkę J,j. Możesz teraz narysować jakiś obrazek. Pamiętajcie, żeby posprzątać po sobie.
Zadanie 5 Zaproście do zabawy rodziców, rodzeństwo i poćwiczcie wspólnie, to Wasz czas. Wykonajcie wspólnie poniższe ćwiczenia: Lustro – rodzice i dzieci siedzą naprzeciwko siebie, dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, rodzic naśladuje ruchy dziecka- zmiana ról. Domki – rodzic w klęku podpartym, tworzy domek dla swojego dziecka. Dziecko wchodzi do domku (siada skulone pod rodzicem). Dziecko potem wychodzi spod domku, przechodzi między jego nogami i rękami. Bujanie dziecka w kocu. Wycieczka – ciąganie dziecka w kocu- za ręce, za nogi, na zrolowanym kocu. Paczka – dziecko zwija się w kłębek na dywanie a dorosły próbuje je „rozwiązać” (zmiana ról). Przepychanie – dziecko i dorosły siedzą na dywanie plecami do siebie i próbują się przepychać plecami. Skała – dziecko próbuje przesunąć rodzica, następnie zmiana.
A teraz poczuj swoje serce (ta prosta zabawa pomaga dziecku skoncentrować uwagę, rozpoznać swoją lewą stroną ciała, przenieść swoją uwagę na coś innego niż to co w danej chwili robi). Stań spokojnie i poczuj uderzenia swojego serca. Połóż rękę po lewej stronie klatki piersiowej. Czy czujesz, jak bije twoje serce? Chcesz poczuć je wyraźniej? Zacznij więc w tym miejscu, gdzie stoisz, biegnąć (10 sek.) Teraz wyobraź sobie, że jesteś piłką, która skacze w górę i w dół … (10 sek.) Teraz płyń przed siebie w powietrzu. Poruszaj ramionami tak, jak robimy to podczas pływania na brzuchu (10 sek.) (Jeśli dziecko jeszcze ma siłę … dostosowujemy do możliwości dziecka) Teraz płyń do tyłu. Zatrzymaj się w miejscu i poruszaj ramionami za siebie, podobnie jak robimy to podczas pływania na plecach (10 sek.) Zatrzymaj się. Połóż znowu swoją ręką na sercu. Co teraz czujesz?
Zadanie 6 Wasze ulubione stempelki, wykorzystajcie do tego plastelinę albo opuszek swojego palca zamoczony w farbie
-Praca z KP 4.2-3 – wypowiedzi na temat ilustracji, budowanie zdań poprawnych gramatycznie, czytanie globalne
Na koniec polecam masażyk Pajączek – rodzic masuje dziecko wypowiadając tekst i odwrotnie, dziecko masuje rodzica: Wspinał się pajączek po rynnie. (wędrujemy palcami od dołu ku górze po plecach dziecka) Spadł wielki deszcz i zmył pajączka (rozkładamy na plecach płasko obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół) Zaświeciło słoneczko, (masujemy plecy ruchem okrężnym) Wysuszyło pajączka, rynnę i… (masujemy tak długo, aż poczujemy ciepło) Wspinał się pajączek po rynnie… (zaczynamy od początku). Pamiętajcie o codziennym myciu rąk przed posiłkiem i po zabawie. Do jutra.
2. „Nasz śmigus” – rozmowa z dziećmi. Dzieci same wyjaśniają, co oznacza śmigus-dyngus. R. uzupełnia ich wiedzę informacjami: Śmigus-dyngus to tak naprawdę dwa odrębne zwyczaje, które obchodzono tego samego dnia – w Poniedziałek Wielkanocny. Śmigus to zwyczaj obchodzenia przez gospodarza na wsi swoich pól i polewania ich wodą w celu zapewnienia urodzajnych plonów. Natomiast dyngus to zwyczaj obdarowywania kiełbasą i jajkami osób,które przychodziły i składały życzenia. R. zadaje pytania: Jak teraz obchodzi się ten zwyczaj? Co podoba się wam w śmigusie-dyngusie? Co wam się nie podoba w tej tradycji? Jak można w kulturalny sposób spędzać ten dzień? R. podkreśla, że ten zwyczaj to symbol, więc polewanie też powinno być symboliczne.
3. Zabawa dydaktyczna "Czyje wiadro cięższe?". Rodzic przygotowuje wagę z wieszaka (wieszak musi mieć poprzeczny drążek lub zaczepy na końcach ramion. Wtedy łatwiej zaczepić pojemniki do umieszczania produktów.) Doczepia do niego np.: papierowe lub plastikowe torby, plastikowe wiaderka. Rodzic przytrzymuje dziecku wagę, a ono wrzuca do pojemników np.: 2 klocki po jednej stronie i 3 po drugiej strony. Dziecko po obserwacji wagi powinno wyciągać prawidłowe wnioski. Dzieci mogą ważyć również swoje zabawki i porównywać, które z nich jest cięższe.
4. Praca z L60 - kolorowanie według kodu, dekodowanie informacji.
5. Praca plastyczna - "Śmigus-dyngus". Dzieci malują farbami swoje wyobrażenia lub swoje doświadczenia z Lanego Poniedziałku. Pomocą służą przykładowe obrazki.
Kochani pamiętajcie o codziennym myciu rąk przed posiłkiem i po zabawie. Pozdrawiamy Was serdecznie i do zobaczenia!
piątek, 2 kwietnia 2021
Drodzy Rodzice, zachęcam do odwiedzania bloga prowadzonego przez naszą Pani Psycholog.
½ szkl. cukru pudru lukier lub polewa z białej czekolady
½ tabl. gorzkiej czekolady lentilki, spaghetti, pisaki cukrowe
Przygotowanie: łączymy ze sobą składniki suche – przesiewamy mąkę, dodajemy sól, kakao i proszek do pieczenia, cukier puder, brązowy cukier, startą czekoladę i wszystko mieszamy. Do osobnej miski wbijamy jajko. Do niego dolewamy olej i jogurt – miksujemy. Składniki mokre wlewamy do suchych i dokładnie mieszamy. Masę nakładamy do foremek, do 2/3 wysokości. Pieczemy 20–30 min w 170 ̊ w piekarniku z termoobiegiem. Z porcji wychodzi 12 babeczek. Z kartonu wycinamy kształt zajęczych uszu. Muffiny polewamy lukrem, wkładamy uszy; z lentilek robimy oczy i nos, a z makaronu spaghetti wąsy. Wąsy można też namalować pisakami.
3. "Nasz stół" - działanie dzieci. Dzieci mają za zadanie przygotować stół, na którym zjedzą muffinki
4. "Zwierzątka na stole" zabawa plastyczna konstrukcyjna. Dzieci wykonają zajączka i kurczątko jako obrączki do serwetek. Zajączek: 2 paski białego papieru szerokości ok. 5 cm i długości ok. 16 cm i 13 cm. Oba paski dzieci sklejają w rulony i naklejają krótszy na dłuższy. Wycinają kształt zajęczych uszu– prostokąt składają na pół wzdłuż dłuższego boku i od strony zgięcia wycinają łuk. Naklejają uszy na głowie. Z kolorowego papieru wycinają łapki zająca w kształcie łez i naklejają na nich całą postać. Wycinają i naklejają szczegóły – oczy, nos, wąsy.W środek tułowia wkładają złożoną serwetkę. Tak samo dzieci robią kurczaczka. Niewielki kawałek pomarańczowego lub czerwonego kartonu składają na pół i wycinają dziób. Łączą wszystkie elementy. Tu także wkładają do tułowia złożoną serwetkę.
5. Praca z KP3.56 - Ćwiczenia w czytaniu, następstwo czasu, dobieranie opisów do obrazka, pisanie cyfr w kratkach.
6. Praca z CziP60 - Ćwiczenia w czytaniu , ćwiczenia percepcji wzrokowej i logicznego myślenia
7. Kochani składamy Wam życzenia na Święta Wielkanocne.
Niech Wam jajeczko dobrze smakuje,
bogaty zajączek uśmiechem czaruje.
Mały kurczaczek spełni marzenia -
wiary, radości, miłości, spełnienia.
Dziś mamy Wielki Czwartek – dzień Ostatniej Wieczerzy, na której Jezus przemienił chleb w Swoje Ciało i wino w Swoją Krew.
Od tej pory Bóg jest obecny wśród nas pod postaciami chleba i wina. Dziś w sposób szczególny dziękujemy Jezusowi za dar Komunii św.
Jutro – Wielki Piątek, dzień męki i śmierci Pana Jezusa.
Pamiętajmy w tym dniu o modlitwie: „Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”!
W Wielką Sobotę Jezus spoczywa w grobie. Warto wejść na chwilę do kościoła, aby pomodlić się i posiedzieć w ciszy przy Ukrzyżowanym. Dziękujmy Bogu, za Jego wielką miłość do nas, za to że oddał za nas życie.
W niedzielę – wielkie święto zmartwychwstania Pańskiego. Jezus wstał żywy z grobu! Pokonał śmierć. Odtąd ten, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Życzę wszystkim dzieciom i ich Rodzinom zdrowych, radosnych świąt wielkanocnych. Niech prawda o Zmartwychwstaniu napełni nas wiarą, że nawet najtrudniejsze doświadczenie, z jakim przychodzi nam się mierzyć, ma sens oraz niech wzbudzi nadzieję, że zawsze zwycięża Miłość, którą jest Chrystus Pan.
