30.10.2020

Temat: Tradycje naszego regionu

1.,,Gimnastyka dla Misia” – uważne słuchanie, poprawne wykonywanie poleceń związanych z czynnościami ruchowymi

Link do gimnastyki

2. „Piękna nasza Polska cała”. R.  prezentuje zdjęcia przedstawiające stroje z rożnych regionów Polski (krakowski, kurpiowski, łowicki, kaszubski, śląski, itp.). Dziecko obserwuje, wypowiada się na temat podobieństw i różnic w strojach (paski, kratki, chusty, kwiaty, trzewiki itp.).

Link do filmu

3.„Stroje regionalne” – zapoznanie z wyglądem stroju wielkopolskiego.

Link do ilustracji

4. „Moja Maryneczka” –obserwacje i nauka prostego tańca wielkopolskiego.

5. „Ciuciubabka” – zabawa tradycyjna.

Dziecko stoi na środku pokoju z opaską na oczach. Obraca się dookoła własnej osi, a R. i inni członkowie rodziny mówią tradycyjną rymowankę:

– Ciuciubabko, na czym stoisz?

– Na beczce!

– A co w tej beczce?

– Kapusta i kwas!

– Ciuciubabko, łap nas!

Ciuciubabka stara się złapać jedną osobę. Jeżeli jej się uda, rozpoznaje, kto to. Wtedy następuje  zamiana rol.

6. „Paski, kwiatki i krateczki, czyli strój z naszego regionu” – praca plastyczna. Dziecko rysuje  kontur postaci. Ozdabia  strój za pomocą dowolnej techniki (wyklejanie materiałem, plasteliną, papierem kolorowym). Dokleja elementy dekoracyjne (cekiny, koraliki, wstążki).

7. „Kasztany i żołędzie” – zabawa matematyczna.( można wykorzystać inne liczmany, np. guziki, fasolki, kamyki) Porównywanie liczebności zbiorów. Rozwijanie myślenia operacyjnego – ustalanie stałości liczby elementów w zbiorze w zakresie 7. R. wykłada 7 kasztanów  i 7 żołędzi. Ustawia je w rożnych pozycjach: w rozsypce, ułożone piętrowo jedne na drugich. Dziecko określa, gdzie jest więcej, a gdzie mniej, sprawdza przez przeliczenie, ustawienie w pary, ustawienie w rzędy (pociągi). Dziecko powinno samodzielnie wyciągnąć wniosek.

8 „Ułóż sam” – układanie rytów. R. rozpoczyna układanie rytmu – dziecko po kolei dokłada jeden element, tak aby zachować rytm: kasztan – żołądź; kasztan – kasztan – żołądź, itp.

9. „Zabawy z powietrzem” – przeprowadzenie doświadczeń.

– „Co jest w środku?” – R. rozdaje dziecku cienkie worki na śmieci. Dziecko określa, co jest w środku worka. Następnie nabiera do worka powietrza i przytrzymuje jego koniec, tworząc balon. Dziecko określa, co jest teraz w worku. Czy można powiedzieć, że worek jest pusty?

Czy można go zgnieść?

– „Co jest w butelce?” – R. rozdaje dziecku małą plastikową butelkę. Dziecko określa, co jest w środku. Następnie zakręca, próbuje  ją zgnieść. To samo zadanie wykonuje z odkręconą  butelką. Dziecko odpowiada na pytanie: Dlaczego nie udało się zgnieść zakręconej butelki?

– „Czy powietrze można zobaczyć?” – R. stawia przed dzieckiem miskę z wodą. Dziecko trzyma w dłoni plastikową butelkę, określa, co jest w środku. Po pierwszym doświadczeniu powinno wiedzieć, że w środku butelki jest powietrze. R. zadaje pytanie: Jak można zobaczyć powietrze, które znajduje się w butelce? Dziecko samodzielnie wykonuje doświadczenie: zanurza pustą butelkę w misce wody i obserwuje powietrze wydostające się w formie bąbelków.

10.„Ułóż wyraz” – ćwiczenia w czytaniu sylabowym dla dziecka zdolnego. Dziecko otrzymuje  sylaby: ma, mo, mi, ta, to, ti, la, lo, li. Sylaby mogą być napisane lub wycięte z gazety  i naklejone na plastikowych nakrętkach lub karteczkach, powinny się powtarzać. Dziecko stara się ułożyć z nich kilka wyrazów, np. mama, mamo, tata, tato, lato, tama, mila, lata, mata, limo, lala.

11.„Spacer na cmentarz”- z pewnością wybierzesz się z rodzicami na spacer na cmentarz. Postaraj się samodzielnie ubrać i rozebrać. Pamiętaj o zachowaniu dystansu i maseczce. A po powrocie o starannym myciu rąk. 

Miłego weekendu :)

Religia

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

2 listopada obchodzimy wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych – Dzień Zaduszny.

Tego dnia w sposób szczególny modlimy się za wszystkich zmarłych z naszych rodzin.

Idziemy na cmentarz, aby zapalić znicze i postawić kwiaty. Wspominamy tych, którzy odeszli.

Prosimy dobrego Boga, aby przyjął do swego Królestwa tych, którzy umarli.

Modlimy się słowami: „Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne spoczywanie.”

Nasi bliscy zmarli, choć są już na tamtym świecie u Pana Boga, nadal  
o nas pamiętają i obdarzają miłością. Proszą za nami Boga i pomagają nam. Naszym wyrazem miłości do tych, którzy odeszli jest modlitwa.

Pamiętajmy o modlitwie za zmarłych, jest im bardzo potrzebna.

„Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,  
a światłość wiekuista niechaj im świeci.”

 

Niech Was Pan błogosławi i strzeże

Małgorzata Grabska - Kokosz

 29.10.2020 r.

 

Temat: Nasza miejscowość.

 

1. Poruszajmy się troszeczkę.

Link do zabawy "Ręce do góry"

2. „Moja miejscowość” – rozmowa kierowana, oznaczenie miejscowości na mapie Polski.

R. demonstruje napis z nazwą miejscowości oraz jej herb. Wspólnie z dzieckiem określa, w jakim regionie leży ich miejscowość (blisko gór, morza, jeziora, większego miasta). Jeżeli to możliwe, R. opowiada historię powstania miejscowości. Następnie przygotowuje kilka zdjęć z charakterystycznymi budowlami (kościół, basen, boisko Orlik, Urząd Miasta, park, szkoła, poczta itp.). Na jednym z nich powinno być przedszkole. Każde oznacza liczbą kropek (układ jak na kostce).  Dziecko rzuca dużą kostką do gry, odsłania odpowiedni obrazek i mówi, co to za miejsce. Poznajesz?

3. „Zapraszam cię do mojego domu, przedszkola” – zabawa z elementem dramy. Prowadzenie rozmowy telefonicznej, budowanie dialogów. Rodzic z dzieckiem siada w pewnej odległości od siebie, warto mieć telefony (zabawkowe lub konstruują z klocków). Rodzic zaprasza dziecko do domu, dziecko natomiast zaprasza rodzica do swojego przedszkola.  Przypominamy dziecku o stosowaniu zwrotów grzecznościowych.

4. „Miasta i miasteczka” – zabawa słuchowa. Rodzic wypowiada nazwy różnych miast, zadaniem dziecka jest wskazanie głoski w nagłosie i wygłosie.

5. „Tor przeszkód” ‒ wspólnie z dzieckiem zbuduj z mebli tor przeszkód: możecie wykorzystać krzesła, stołki, materace, koce, poduszki itp. Poproś, aby dziecko przeszło tor przeszkód w określony sposób, np. pod krzesłem, wchodząc na stołek, układając się na brzuchu na kocu i odpychając rękami od podłogi, skacząc z poduszki na poduszkę. Dołącz do zabawy i zorganizujcie wyścigi! Zabawa rozwija sprawność całego ciała – siłę, zwinność, koordynację ruchową. Wprowadzenie elementu rywalizacji (między rodzeństwem lub dzieckiem i rodzicami) wpływa na rozwój emocjonalny – pozwala doświadczać wygranej i przegranej, uczy zachowania wobec innych, czekania na swoją kolej.

6. „Magiczna masa” ‒ przygotuj miskę, mąkę ziemniaczaną i kubeczek z wodą. Daj wszystkie produkty dziecku i zachęć, aby do miski wsypało mąkę, a następnie stopniowo dodawało wodę. W zależności od proporcji masa będzie sypka, lepiąca lub półpłynna. Do masy możesz dodać barwniki (najlepiej naturalne), olejki zapachowe oraz elementy, które zmienią strukturę masy, np. groch, kaszę. W masie możesz ukryć przedmiot (np. małą zabawkę) i poprosić dziecko o jej odszukanie. Zabawa jest zachętą do eksperymentowania, wpływa na rozwój wielozmysłowy dziecka. Usprawnia mięśnie dłoni, dzięki czemu przygotowuje ręce do pisania.

7. „Mały kucharz” ‒ w ciągu dnia zachęcaj dziecko do pomocy podczas przygotowywania posiłku – smarowania chleba masłem za pomocą bezpiecznego noża (plastikowego, bez ostrych krawędzi), obierania ugotowanych warzyw lub jajek, krojenia ich na kawałki. Starsze dzieci mogą pomóc przy obieraniu surowych warzyw za pomocą obieraczki. Zachęta do uczestnictwa w pracach domowych może wpłynąć zarówno na rozwój sprawności dłoni, jak i na poczucie wartości dziecka, poczucie przynależności do rodziny, a także samodzielność.

W dowolnym momencie dnia wybierz z rodzicem buźkę, określającą Wasz nastrój.

W ciągu dnia pamiętaj o higienie rąk, stosowaniu zwrotów grzecznościowych i samodzielności, głównie podczas ubierania się i rozbierania. Zachowaj bezpieczeństwo podczas zabaw w ogrodzie, na podwórku i spacerze.

DO ZOBACZENIA KOCHANI!!

 

28.10.2020

Temat: Nasza mała ojczyzna - ważne miejsca

1. "Na powitanie i na rozgrzewkę" - zachęcenie dziecka do udziału w tańcu 

Link do tańca

2. Zabawa manualna "Tu mieszka d, D" utrwalenie wyglądu liter d, D oraz doskonalenie umiejętności posługiwania się nożyczkami. Dzieci wycinają z kolorowych gazet litery d, D i naklejają je na kartkę na, której narysowany jest dom

3. Zestaw ćwiczeń porannych nr 5

– „Pojazdy” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Przy wyklaskiwanym przez rodzica rytmie dziecko biega po pokoju w różnych kierunkach i naśladuje sposób poruszania się dowolnego pojazdu. Na dźwięk gwizdka zatrzymuje się, stoi nieruchomo. Gdy znów rodzic klaska, naśladuje inny pojazd.

– „Pompowanie kół” – skrętoskłony. Dziecko stoi w rozkroku, naśladuje pompowanie kół (raz z jednej, raz z drugiej strony), wykonując skrętoskłony.

– „Przez okienko” – ćwiczenie tułowia. Dziecko w parze z rodzeństwem stają plecami do siebie, robią skłon w przód i podają sobie ręce przez tzw. okienko. Następnie robią mocny wyprost i klaszczą w ręce nad głową.

– „Huśtawka” – ćwiczenia nóg. Dzieci stoją twarzami do siebie, podają sobie ręce. Na sygnał R. jedno dziecko staje we wspięciu, a drugie przysiada. Ruch powinien być ciągły, wahadłowy.

– „Pajace” – podskoki. Dzieci stają w rozkroku, ręce mają szeroko rozstawione. Na hasło R. raz łączą i ręce, i nogi, na hasło dwa wykonują rozkrok, ręce szeroko. R. wypowiada hasła w języku angielskim (one, two), dzieci włączają się i liczą razem z R.

Kochani, pamiętajcie o myciu rąk po zabawie i przed posiłkiem!

4. Zabawa matematyczna "Samochody w moim mieście" - ćwiczenia w dodawaniu, doskonalenie przeliczania. Dziecko ma przed sobą pasek sztywnego papieru, 10 klamerek i 2 zestawy kartoników z kropkami od 1 do 5. Rodzic klaszcze w ręce, a dzieci przeliczają ile było klaśnięć, a następnie wyszukują kartonik z odpowiednią liczbą oczek, a potem  przypinają tyle samo klamerek na pasek papieru. Można odwrócić role rodzic-dziecko.

5. "Rysujemy flagi"- dzieci rysują flagi Polski według liczby oczek znajdującej się na kartoniku i pokazywanej przez rodzica. (3 próby)

6."Spacer po mieście" - obserwacja ulic naszego miasta

7."Zapraszam do mojego miasta" - wykonanie rysunku przedstawiającego Chodzież (technika dowolna).  Zwrócenie uwagi na elementy architektury, obiekty, atrakcje naszej miejscowości.

8. "Rusz Językiem Marshall- ćwiczenie logopedyczne- oblizywanie ząbków"

Link do ćwiczeń

27.10.2020

Temat: Droga do przedszkola

1. „Jedziemy rowerami” – zabawy muzyczno – ruchowe. Przypomnij sobie piosenkę i poćwicz z prowadzącym.

Link do zabawy

2.  „Moja droga”. R. prosi dziecko, aby położyło się na dywanie, zamknęło oczy, wyobraziło sobie, że idzie do przedszkola. Dziecko może wymyślać rożne scenariusze, opowiadać, w jaki sposób pokonuje przeszkody, co ciekawego mija po drodze, jak się czuje.

3. „Droga do przedszkola”- rysowanie. Narysuj swoją drogę na kartce. 

4. „Droga” – zabawa ruchowa w parach. Dziecko i R. dobierają się parami. Jedno jest przewodnikiem. Drugie stoi za przewodnikiem, kładzie mu prawą dłoń na ramieniu, zamyka oczy. Przewodnik prowadzi partnera tak, aby nie zderzyć się z przeszkodami.

5. „D jak droga” – wprowadzenie liter „d, D”. Przyjrzyj się literom. Do czego są podobne? Wymień kilka wyrazów na głoskę „d”.  Wyodrębnij  wszystkie głoski w wyrazie  d-r-o-g-a ,  d-o-m. Przeczytaj sylaby i wyrazy.

d  D

do, da, di, de, od, id, dom, dam, dal, dama, moda

Wyszukaj w gazecie litery „d D” i zatocz wokół nich pętlę niebieską kredką lub długopisem. Może napiszesz kilka liter mazakiem na kartce, palcem na tacy z kaszką manną lub piaskiem albo ułożysz z wełny lub sznurka. Rodzic pokazuje, gdzie zacząć i jak kreślić kolejne elementy litery. Powodzenia.

6. „Piosenka o literce D” – posłuchaj piosenki i utrwalaj literkę.

Link do piosenki

7.„Moje przedszkole ” – malowanie farbami plakatowymi lub na dużych kartonach lub pisakami. Dziecko podaje pełną nazwę naszego przedszkola, adres i nazwę naszego miasta. Dziecko opisuje budynek, plac zabaw, swoją salę, wymienia imiona swoich kolegów.

8. „Po chodniku” – zabawa ruchowa.

Zadaniem dziecka jest przejście ze startu na metę po chodniku. Chodnik to dwie kartki: na jednej dziecko staje, a drugą kładzie przed sobą. Wchodzi na nią, a kartkę, z której zeszło, przekłada przed siebie.

 

Lekcja religii 26.10.2020 r. 

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! 

Za kilka dni będziemy obchodzić uroczystość Wszystkich Świętych, czyli święto tych ludzi, których życie na ziemi skończyło się i przebywają teraz w Niebie u Pana Boga. Choć są już teraz bardzo szczęśliwi w Królestwie Bożym, wciąż pamiętają o nas tutaj na ziemi, pomagają i modlą się za nas. 

Obejrzyjcie, proszę, film o jednym ze świętych - św. Franciszku z Asyżu: 

Link do filmu

Każdy z nas ma swojego patrona, czyli człowieka, który żył przed nami, a dziś w Niebie wstawia się za nami u Boga, prosi o potrzebne dary i łaski. Jeśli to możliwe, poszukajcie w Internecie informacji o Waszych patronach.  

Świętym zostaje ten, kto bardzo kocha Boga i jest dobry dla innych ludzi. Święci dają nam przykład dobrego życia. 

Posłuchajcie piosenki, kiedy się znów spotkamy, zaśpiewamy ją wspólnie: 

Link do piosenki

Z Panem Bogiem! 

Pozdrawiam i życzę wszystkim zdrowia 

Małgorzata Grabska - Kokosz 

26.10.2020

Temat: Nasze domy i ulice.

1. „Mój sen”- zachęcenie dziecka, aby opowiedziało co mu się śniło.

2. Zabawy logopedyczne na powitanie

3. Zestaw ćwiczeń porannych

– „Pojazdy” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Przy wyklaskiwanym przez rodzica rytmie dziecko biega po pokoju w różnych kierunkach i naśladuje sposób poruszania się dowolnego pojazdu. Na dźwięk gwizdka zatrzymuje się, stoi nieruchomo. Gdy znów rodzic klaska, naśladuje inny pojazd.

– „Pompowanie kół” – skrętoskłony. Dziecko stoi w rozkroku, naśladuje pompowanie kół (raz z jednej, raz z drugiej strony), wykonując skrętoskłony.

– „Przez okienko” – ćwiczenie tułowia. Dziecko w parze z rodzeństwem stają plecami do siebie, robią skłon w przód i podają sobie ręce przez tzw. okienko. Następnie robią mocny wyprost i klaszczą w ręce nad głową.

– „Huśtawka” – ćwiczenia nóg. Dzieci stoją twarzami do siebie, podają sobie ręce. Na sygnał R. jedno dziecko staje we wspięciu, a drugie przysiada. Ruch powinien być ciągły, wahadłowy.

– „Pajace” – podskoki. Dzieci stają w rozkroku, ręce mają szeroko rozstawione. Na hasło R. raz łączą i ręce, i nogi, na hasło dwa wykonują rozkrok, ręce szeroko. R. wypowiada hasła w języku angielskim (one, two), dzieci włączają się i liczą razem z R.

 

• Kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkiem.

 

4. "Prezent dla ojczyzny"

Joanna M. Chmielewska

 

– Mamo, to mój rysunek! – Arek pokazał mamie biało-czerwoną flagę wiszącą na tablicy z przedszkolną gazetką.

– Jak starannie pokolorowałeś. W ogóle nie wyszedłeś za linie – pochwaliła mama. Arek wyprostował się dumnie.

– A jak pani pytała, jaki ptak jest w godle Polski, to Olka mówiła, że sokół, a ja wiedziałem, że wcale nie sokół, tylko orzeł. I jeszcze wiedziałem, że Polska jest naszą ojczyzną. A pani mówiła, że Patryk kocha ojczyznę.

– U was w grupie jest Patryk? – zdziwiła się mama.

– Nie, to taki inny Patryk. Taki, co kocha ojczyznę.

– A może nie Patryk, tylko patriota?

– No tak, patriota. Pomyliło mi się – zgodził się Arek.

– I pani powiedziała, że jak ktoś chce, to może na jutro przynieść albo zrobić coś, co mu się kojarzy z ojczyzną. Może być rysunek albo pamiątka rodzinna, albo coś innego. – A ty masz już jakiś pomysł? – spytała mama. Arek westchnął i pokręcił głową.

***

   Rysunek, pamiątka rodzinna – to było takie zwyczajne, a Arek chciał zrobić coś niezwykłego. Na przykład… na przykład prezent dla ojczyzny. Tylko jaki? Kiedy Arek w urodziny mamy podał jej śniadanie do łóżka, mama powiedziała, że to najpiękniejszy prezent. Ale przecież ojczyźnie nie zrobi śniadania. Gdyby był prezydentem Polski… albo chociaż burmistrzem, wtedy mógłby zrobić coś ważnego. Na przykład odnowić ten stary dom na rynku. Ilekroć babcia koło niego przechodzi, zawsze wzdycha, że żal patrzeć, jak taki piękny zabytek niszczeje. Ale Arek nie był ani prezydentem, ani burmistrzem, więc musiał wymyślić coś innego. Myślał po drodze z przedszkola, w domu podczas zabawy klockami i potem na huśtawce na placu zabaw. Kiedy się huśtał, z góry widział cały plac zabaw i właśnie wtedy wpadł mu do głowy pomysł. Ucieszony Arek zeskoczył z huśtawki i od razu zabrał się do roboty.

***

Następnego dnia Zosia przyniosła do przedszkola rysunek biało-czerwonych kwiatów, Krzysiek – medal pradziadka, Kuba – plecak i mapę Polski z zaznaczonymi miejscami, do których chciałby pojechać, Tosia – magnesy z miejscowości w Polsce, które zwiedziła. Zuzia ubrała się na biało-czerwono. Natomiast Nikola miała niebieskie rajstopy, niebieską sukienkę, na której były przyczepione nazwy miast: Kraków, Warszawa, Gdańsk, i niebieską koronę na głowie. A dzieci miały zgadywać, dlaczego tak się przebrała.

– Wiem! – zawołał ucieszony Jasiek.

– Przecież te miasta leżą nad Wisłą, a ty jesteś Wisłą, królową polskich rzek! Kiedy przyszła kolej Arka, pokazał zdjęcia. Na wszystkich był ten sam plac zabaw. Ale na jednych zdjęciach widać było koło huśtawki papierki po lodach i batonikach, w piaskownicy podartą reklamówkę, obok ławki wydarte z zeszytu kartki, przy zjeżdżalni kubki od jogurtu i plastikowe łyżeczki. Na innych fotografiach były ta sama huśtawka, piaskownica, ławka i zjeżdżalnia, tylko śmieci znikły.

– Sam posprzątałem – pochwalił się Arek.

– To mój prezent dla ojczyzny. Bo plac zabaw to też kawałek ojczyzny, prawda?

 

Po przeczytaniu opowiadania R. zadaje pytania: Co Arek zobaczył na tablicy? Jakie barwy ma flaga Polski? Jaki ptak widnieje w godle Polski? Co dzieciom kojarzyło się z ojczyzną? Jaki prezent dla ojczyzny zrobił Arek? Co sądzisz o jego postępowaniu? Co, twoim zdaniem, można zrobić dla naszego kraju?

 

5. „Mój dom” – zabawa słownikowa. Opowiadanie o swoich domach, wzbogacanie słownictwa o wyrazy: dom, blok, kamienica, lokator, sąsiad. Dziecko zachęcone przez rodzica opowiada o swoim domu, wymienia imiona domowników, zwierząt domowych. Stara się opowiedzieć o swoich emocjach, odczuciach, kiedy jest w domu.

Następnie dziecko wspólnie z rodzeństwem lub rodzicami buduje swój dom z dowolnych klocków.

6. „Czy znasz swój adres?” – pamięciowe opanowanie swojego adresu. Proszę utrwalić z dzieckiem znajomość własnego adresu (nazwa miejscowości, ulica lub osiedle, numer domu/bloku, mieszkania), R. pyta: Dlaczego należy znać swój adres? Dlaczego nie wolno go podawać nieznajomym? Dlaczego nie wolno otwierać obcym?

 

7. Niezwykłe Lekcje Rytmiki - "Jestem Polakiem"

8. Spacer po okolicy. Oglądanie domów parterowych, piętrowych, bloków, kamienic. Próba odczytywania nazw ulic i numerów domów.