30.10.2020
Temat:
Tradycje naszego regionu
1.,,Gimnastyka dla
Misia” – uważne słuchanie, poprawne wykonywanie poleceń
związanych z czynnościami ruchowymi
2. „Piękna
nasza Polska cała”. R. prezentuje zdjęcia przedstawiające stroje z
rożnych regionów Polski (krakowski, kurpiowski, łowicki, kaszubski, śląski,
itp.). Dziecko obserwuje, wypowiada się na temat podobieństw i różnic w
strojach (paski, kratki, chusty, kwiaty, trzewiki itp.).
3.„Stroje regionalne” – zapoznanie z wyglądem stroju wielkopolskiego.
4. „Moja Maryneczka” –obserwacje i nauka prostego tańca wielkopolskiego.
5. „Ciuciubabka” – zabawa tradycyjna.
Dziecko
stoi na środku pokoju z opaską na oczach. Obraca się dookoła własnej osi, a R.
i inni członkowie rodziny mówią tradycyjną rymowankę:
–
Ciuciubabko, na czym stoisz?
–
Na beczce!
–
A co w tej beczce?
–
Kapusta i kwas!
–
Ciuciubabko, łap nas!
Ciuciubabka
stara się złapać jedną osobę. Jeżeli jej się uda, rozpoznaje, kto to. Wtedy
następuje zamiana rol.
6. „Paski, kwiatki i krateczki, czyli strój z
naszego regionu” – praca
plastyczna. Dziecko rysuje kontur
postaci. Ozdabia strój za pomocą
dowolnej techniki (wyklejanie materiałem, plasteliną, papierem kolorowym).
Dokleja elementy dekoracyjne (cekiny, koraliki, wstążki).
7. „Kasztany i żołędzie” – zabawa matematyczna.( można wykorzystać inne
liczmany, np. guziki, fasolki, kamyki) Porównywanie liczebności zbiorów.
Rozwijanie myślenia operacyjnego – ustalanie stałości liczby elementów w
zbiorze w zakresie 7. R. wykłada 7 kasztanów
i 7 żołędzi. Ustawia je w rożnych pozycjach: w rozsypce, ułożone
piętrowo jedne na drugich. Dziecko określa, gdzie jest więcej, a gdzie mniej,
sprawdza przez przeliczenie, ustawienie w pary, ustawienie w rzędy (pociągi).
Dziecko powinno samodzielnie wyciągnąć wniosek.
8 „Ułóż sam” – układanie rytów. R.
rozpoczyna układanie rytmu – dziecko po kolei dokłada jeden element, tak aby
zachować rytm: kasztan – żołądź; kasztan – kasztan – żołądź, itp.
9. „Zabawy z powietrzem” – przeprowadzenie doświadczeń.
–
„Co jest w środku?”
– R. rozdaje dziecku cienkie worki na śmieci. Dziecko określa, co jest w środku
worka. Następnie nabiera do worka powietrza i przytrzymuje jego koniec, tworząc
balon. Dziecko określa, co jest teraz w worku. Czy można powiedzieć, że worek
jest pusty?
Czy
można go zgnieść?
–
„Co jest w butelce?”
– R. rozdaje dziecku małą plastikową butelkę. Dziecko określa, co jest w
środku. Następnie zakręca, próbuje ją
zgnieść. To samo zadanie wykonuje z odkręconą
butelką. Dziecko odpowiada na pytanie: Dlaczego nie
udało się zgnieść zakręconej butelki?
–
„Czy powietrze można
zobaczyć?” – R. stawia przed dzieckiem miskę z wodą. Dziecko trzyma w
dłoni plastikową butelkę, określa, co jest w środku. Po pierwszym doświadczeniu
powinno wiedzieć, że w środku butelki jest powietrze. R. zadaje pytanie: Jak można zobaczyć powietrze, które znajduje się w butelce? Dziecko
samodzielnie wykonuje doświadczenie: zanurza pustą butelkę w misce wody i
obserwuje powietrze wydostające się w formie bąbelków.
10.„Ułóż
wyraz” – ćwiczenia w czytaniu
sylabowym dla dziecka zdolnego. Dziecko otrzymuje sylaby: ma,
mo, mi,
ta, to,
ti, la,
lo, li.
Sylaby mogą być napisane lub wycięte z gazety
i naklejone na plastikowych nakrętkach lub karteczkach, powinny się
powtarzać. Dziecko stara się ułożyć z nich kilka wyrazów, np. mama, mamo, tata,
tato, lato, tama, mila, lata, mata, limo, lala.
11.„Spacer na cmentarz”- z pewnością wybierzesz się z rodzicami na spacer na cmentarz. Postaraj się samodzielnie ubrać i rozebrać. Pamiętaj o zachowaniu dystansu i maseczce. A po powrocie o starannym myciu rąk.
Miłego
weekendu :)
Religia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
2 listopada obchodzimy wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych – Dzień Zaduszny.
Tego dnia w sposób szczególny modlimy się za wszystkich zmarłych z naszych rodzin.
Idziemy na cmentarz, aby zapalić znicze i postawić kwiaty. Wspominamy tych, którzy odeszli.
Prosimy dobrego Boga, aby przyjął do swego Królestwa tych, którzy umarli.
Modlimy się słowami: „Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne spoczywanie.”
Nasi bliscy zmarli, choć są już na tamtym świecie u Pana Boga, nadal
o nas pamiętają i obdarzają miłością. Proszą za nami Boga i pomagają nam. Naszym wyrazem miłości do tych, którzy odeszli jest modlitwa.
Pamiętajmy o modlitwie za zmarłych, jest im bardzo potrzebna.
„Wieczny odpoczynek racz im dać Panie,
a światłość wiekuista niechaj im świeci.”
Niech Was Pan błogosławi i strzeże
Małgorzata Grabska - Kokosz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz