Szuwarki 29.03.2021

 29.03.2021 (Poniedziałek)

Temat: Wielkanocne Tradycje

  1.Rozgrzewka przy piosence

2. „Zupa nic” – rozmowa o tradycji na podstawie opowiadania.

Zupa nic
Joanna M. Chmielewska
 
– Cześć. Ale u was ładnie pachnie – powiedziała Gabi, gdy tylko Zuzia otworzyła jej drzwi.
– Anka wraca z wycieczki i będzie zupa nic – wyjaśniła Zuzka.
– Twoja siostra nie lubi zup? – spytała Gabrysia, kiedy już siedziały na poduchach w pokoju Zuzi i chrupały orzeszki.
– Lubi.
– To dlaczego nie będzie zupy?
– Jak to nie będzie? – zdziwiła się Zuzka. – Przecież mama właśnie gotuje.
– Ale mówiłaś, że będzie zupa nic, czyli nie będzie zupy.
– Będzie. Mama gotuje zupę nic. Dlatego tak pachnie wanilią.
Gabrysia nie wiedziała, czy Zuzka mówi prawdę, czy żartuje. Nigdy nie słyszała o zupie nic. Zupa z wanilią? Waniliowe mogą być lody, ciasto, deser, ale zupa?
– Nigdy nie jadłaś zupy nic? – spytała zaskoczona Zuzia.
– Nie. Naprawdę jest taka zupa?
– No pewnie. Mniam... Wszyscy ją lubimy: ja, mama, Anka, a najbardziej tata.
Gabi przełknęła ślinę. Gdyby tak mama Zuzi dała jej spróbować trochę tej niezwykłej zupy, chociaż jedną łyżkę...
– Kiedy tata pracował za granicą, mówił, że najbardziej tęskni za rodziną i za zupą nic – opowiadała Zuzia. – I jak przyjechał na Wielkanoc, to mama zrobiła bigos, sałatkę, jajka w majonezie, sernik, a specjalnie dla taty ugotowała jeszcze zupę nic. Tacie tak smakowała ta zupa, że ciągle sobie dolewał i dolewał. Potem już zawsze kiedy przyjeżdżał, mama ją gotowała. A jak mama wracała z sanatorium, Anka z tatą też postanowili na powitanie zrobić zupę nic. Pierwszy raz w życiu ją gotowali. Mleko im się przypaliło, zalało całą kuchenkę, musieli je wylać, wyczyścić wszystko i gotować od początku. Mamy zupa jest lepsza, ale tamtą też dało się zjeść. A mama jak się ucieszyła! Tylko dziwiła się trochę, skąd ten zapach spalenizny w domu. I teraz zawsze jak ktoś z nas wraca z wyjazdu do domu, to na powitanie jest zupa nic. No i oczywiście na Wielkanoc też. To taka nasza rodzinna tradycja.
– A nasza rodzinna tradycja wielkanocna to żurek z jajkiem i białą kiełbasą. Bo u mamy w domu jadło się żurek z kiełbasą, a u taty z jajkiem, więc teraz robimy i z jajkiem, i z kiełbasą, żeby każdy miał to, co lubi.
 – Gabi uśmiechnęła się na to wspomnienie i aż przełknęła ślinę.
– A ta zupa nic jest słodka? – zapytała po chwili zaciekawiona.
– Słodka. Chciałabyś spróbować?
– No pewnie.
– To chodź! – Zuzka pociągnęła koleżankę za rękę do kuchni.
– Mamo, bo Gabi nigdy nie jadła zupy nic. Dasz jej trochę?
Mama się uśmiechnęła.
– Dam, tylko niech ostygnie. Ty pewnie też byś chciała?
Zuzka pokiwała głową.
– Jakby ciebie nie było, musiałabym czekać ze zjedzeniem zupy na Ankę, a to jeszcze parę godzin – szepnęła Gabrysi na ucho.Zupa nic była zimna, słodka i pachniała świętami. Smakowała jak roztopione waniliowe lody. A pływające w niej delikatne chmurki z piany przypominały Gabrysi te, które widziała za oknami samolotu, kiedy wracała z wakacji do domu.Po wysłuchaniu opowiadania dzieci wymieniają bohaterów i opowiadają kolejne zdarzenia.

R. zadaje pytania:
Co było tradycją w domu Zuzi? Czym waszym zdaniem jest tradycja? Podaj-
cie przykłady tradycji. Jakie tradycje pielęgnujecie w swoich domach? Jakie znacie tradycje związane z naszym regionem/miastem? Czy w naszej grupie jest coś, co może być tradycją? (codzienna powitanka, wspólne robienie laurki dla solenizanta, jubilata itp.). Czy tradycje należy przekazywać dalej? Czy można tworzyć nowe tradycje i w jaki sposób?

3.Praca z KP3.48–49 – wypowiedzi na temat ilustracji, budowanie krótkiej wypowiedzi na podstawie swojej wiedzy, odszukiwanie elementów i kolorowanie według wzoru.


4.Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

– „Świąteczne porządki” – slalom. Dziecko  pokonuje slalomem odległość od linii
startu do drzwi, tocząc piłkę za pomocą szczotki do zamiatania, a następnie wraca po linii prostej. Na trasie są 3 krzesła ustawione w odległości ok. 1–1,5 m od siebie.
– „Bieg  z pisanką” – zabawa bieżna. Dziecko  biegnie z koszykiem, w którym
znajduje się balon lub piłka. Dobiega do krzesła, okrąża je i wraca.
– „Do koszyczka” – ćwiczenie dużych grup mięśni. Dziecko stoi. Przed nim leżą
w szeregu 4  jabłka w odległości ok. 1,5 m jeden od drugiego. Biegnąc zbiera jabłka i wraca na linię startu.
– „Zawody baranków” – zabawa na czworakach. W tej konkurencji zawodnik na czworakach  toczy przed sobą głową piłkę do krzesła i z powrotem. Krzesło stoi w odległości  4–5 m od linii startu/mety.
– „Zajęcze wyścigi” – zabawa skoczna. Dziecko jak wielkanocne zajączki skacze obunóż  do drzwi i z powrotem.
– „Jajko” – zabawa zręcznościowa. Zawodnik biegnie niosąc styropianowe
jajko na łyżce.
– „Głodne kurczę” – rzuty do celu. Dziecko  rzuca piłką do miski  lub  obręczy
hula-hoop ułożonej w odległości ok. 3 m od linii rzutów.
– „Taniec radości” – ruch twórczy. Dziecko porusza się przy wesołej muzyce.

5.Praca z KP3.50 – czytanie wyrazów, wycinanie, budowanie wypowiedzi na temat tradycji wielkanocnych regionalnych i ogólnopolskich

6. „Jajko” – masażyk.
Dziecko siedzi, rodzic rysuje  po jego plecach. Dziecko i R. mówią wierszyk i wykonują takie same ruchy. Zabawę powtarzamy kilka razy.


Jajko          Beata Gawrońska
Idzie jajko pod górę,  Kroczą palcami po plecach  z dołu do góry.
Zawadziło o chmurę.  Delikatnie łapią opuszkami palców jego uszy.
Na dół się stoczyło,  Po obu stronach pleców rysują pętelki z góry na dół.
Całe się rozbiło.  Obiema rękami rysują koła na dole pleców.

7.„Owal” – zapoznanie z kształtem.

Dziecko rozwiązuje zagadkę obrazkowo-słuchową. R. wskazuje kolejno: okno, wodę, mapę, klucz i prosi , aby z pierwszych głosek utworzyło wyraz. Prosi, by dziecko odszukało w domu wszystkie owale. Sprawdza palcem kształt, opowiada o nim. Mówi, w czym jest podobny, a czym różni się od innych figur.

8.Praca z KP3.51 – rysowanie po śladzie i w odbiciu lustrzanym, czytanie, wskazywanie elementów związanych z Wielkanocą.

9. Na koniec proponujemy piosenkę. Słuchaj i śpiewaj wielkanocną piosenkę

Zachęcamy do codziennych spacerów i zabaw na powietrzu. Pozdrawiamy:)